"etle tırnağı ayırırcasına acı veren o gidiş olmasaydı, bu aşk, aşk olmayacaktı aslında. aziz bey mecnuna döndü, daha çok gençti. bundan daha büyük bir acı olamayacağını, sokaklarda maryam'ın adını sayıklarken ölüp gideceğini sanıyordu. ama bilmiyordu ki vücudun ruha ihanet etmediği anlar pek azdır. ne çok ister insan büyük kederlerin ardından ölüp gitmeyi de başaramaz. ruh, başına kara bir hale takınarak göğe yükselmek için çırpınır da çırpınır; ama vücut dünyalıdır; yer, içer, yaşar."
muazzam bir
ayfer tunç hikayesi. popüler kültürün oyuncağı haline gelen
kürk mantolu madonna kadar bilinmese de bana kalırsa içerik olarak ondan daha güzel. aziz bey ve raif efendi'nin zıt karakterlerinden mi bilemiyorum ancak beni daha çok etkiledi. hediye edilesi güzel kitaplardan.